Wat eet een slak?

Ookal is de slak zo’n veel voorkomend diertje, toch zijn er maar weinig mensen die er iets vanaf weten. Zoals de meest noodzakelijke behoefte van alle organismen: voeding. Wat eet een slak nou eigenlijk? Hieronder zullen we vertellen wat slakken / escargots in de natuur eten en wat je ze kan voeren voor de hobby of als professional. Heb je na het lezen van dit blog nog vragen? Neem dan gerust contact met ons op via Social Media.

Voor de hobby

Mensen met hosta’s in de tuin weten wel dat slakken juist die plant ontzettend lekker vinden, als je pech hebt blijft er niets van over. Maar wat eten ze nog meer? Slakken kunnen vanwege de ‘mond’ die ze hebben, enkel malse bladeren eten. Ook de schil van het meeste fruit is normaliter al te hard voor de slakken, waardoor ze enkel gevonden kunnen worden in fruit waarvan de schil niet meer in takt is.

In de tuin kan je er vanuit gaan dat ze de meeste bladeren eten die er in de herfst en winter niet zijn, dus de malse bladeren van groenten en jonge bladeren in de lente. Dat zorgt er ook meteen voor dat er in de winter bijna geen slakken te vinden zijn, omdat er niks te eten is houden ze een winterslaap.  Hoe groter de slak is, hoe meer kalk deze nodig heeft. Die kalk haalt een slak voornamelijk uit de grond, zo komen er in Zuid-Limburg grotere slakken voor dan bij ons in het Peel gebied.

Vaak krijgen we vragen van ouders van jonge die slakken willen houden over wat ze een slak, eenmaal in gevangenschap, moeten voeren. Het antwoord is dus eigenlijk heel gemakkelijk, malse (blad)groenten en gesneden fruit. Voor de kalk zou je sepia (inktvisschild) kunnen kopen bij de dierenspeciaalzaak. Houdt het voer wel goed in de gaten, als het te lang blijft liggen gaat het natuurlijk schimmelen wat kan zorgen voor ziektes waardoor de slak komt te overlijden, dus voer niet te veel en ververs het op tijd.

Voor de grotere aantallen

(Semi-)Professionele kwekers in Nederland voeren naast bladgroenten, en eventueel verse kruiden, ook een escargotsmeel. Dat is een mengsel dat lijkt op kippenlegmeel maar dan afgestemd op de behoeftes van escargots. Bij ’t Slakkenhuys werken wij met een meel dat we zelf hebben samengesteld bij Van Gorp Biologische Voeders in Waalwijk (Nederland) en wordt ondertussen ook door andere kwekerijen gebruikt. Door onze grote van de kwekerij kunnen wij per keer een minimum hoeveelheid van ongeveer 1000 kg afnemen, dat is voor 200.000 slakken meer dan genoeg voor 1 jaar. Dit voer voeren wij ook aan onze ‘juvenielen’, babyslakjes, het is zeer fijn gemalen en met de aanvulling van verse bladgroenten kunnen zij er prima van groeien.

(Zou jij dit meel ook graag willen gebruiken maar is 1.000 kg veel te veel? Neem dan eens contact met ons op voor de mogelijkheden)

Momenteel voeren wij bij ’t Slakkenhuys handmatig, dat begint in het voorjaar met theelepels en groeit langzaam uit naar hoeveelheden zoals op de foto, niet veel dus! Volwassen Peelslakken (van het type Gros Gris) eten gemiddeld zo’n 0,4 gram per dag, inclusief bladgroenten. Dat is niet zo veel dus.

De smaak.

De smaak van de slak is te beïnvloeden door wat ze eten, wanneer ze enkel meel krijgen, krijgen ze een melige smaak. Maar wanneer ze naast meel ook toegang hebben tot verse bladgroenten etc. dan krijgen ze een aardse smaak die het beste te vergelijken is met een kastanjechampignon. Daarnaast wordt gezegd dat slakken ook de smaak op kunnen nemen van kruiden, maar dit wordt in andere studies tegengesproken.

De manier van bereiden heeft de meeste invloed op de smaak, volgens de Fransen moeten escargots tenminste 30 minuten worden gekookt (tot wel 6 uur lang!). De bouillon heeft dus de meeste invloed, maar een slak gekookt op lichtgezoute water smaakt naar een (kastanje)champignon. Naast een aangenaam aardse smaak gaat het bij slakken vooral om de bite / structuur, deze moet mals zijn, zoals een gebakken champignon. Het mee serveren van de organen heeft invloed om zowel de smaak als de structuur, veel liefhebbers van de slak houden ervan, maar over het algemeen ervaart de Nederlandse consument slakken zónder organen als het meest prettig.

Grappig is dat de meeste consumenten de smaak van escargots vrijwel altijd associëren met knoflook en peterselie, maar dat heeft natuurlijk meer met de traditionele manier van opdienen te maken.